Τελικά βρήκαμε το αυτοκίνητο που μας έκανε, παρ'όλες τις αρχικές δυσκολίες. Με το που μπήκαμε μέσα, άρχισε να βρέχει κι η χαρά μας ήταν πολύ μεγάλη, γιατί το τοπίο γινόταν ακόμα πιο συναρπαστικό.
Κάνοντας τη βόλτα μας στην πόλη, αντικρίσαμε ένα ελληνικό εστιατόριο και θυμηθήκαμε την κουζίνα της μαμάς, που τόσο μας είχε λείψει. Επειδή μας είχε κόψει και πείνα είπαμε να κάνουμε μια επίσκεψη (την τιμή) και περάσαμε στα ενδότερα. Το σκηνικό που εκτυλίχθηκε μπροστά μας δεν περιγράφεται με λόγια:
Η διακόσμηση ήταν της (διακοσμητικής) μεθόδου Στανισλάβσκι, δηλαδή συνδυασμός μπλε -λευκού-καφέ, με τον κίονα να έχει την απόλυτη τιμητική του. 'Εξτρα πινελιά που ταίριαζε γάντι, άφθονα αγάλματα σε φτηνές απομιμήσεις, να στοιχειώνουν τον χώρο...
To τραπεζομάντηλο είχε να αλλαχθεί από τον καιρό του Νώε και είχε πάνω του μικρούς αλλά ορατούς αποκρουστικούς λεκέδες, που λέκιαζαν και την εθνική μας περηφάνια. Περιμέναμε κάτι καλύτερο να πρεσβεύει την ελληνική κουζίνα στας Ευρώπας. Γι ' αυτό, εκτός τα παράπονά μας που καταγράψαμε στο έντυπο διαμαρτυρίας, φτιάξαμε μια παγίδα από οδοντογλυφίδες, για να τρυπηθεί και να κάνει παράπονα για ελλιπή καθαριότητα ο επόμενος -δυστυχής- πελάτης.
Οι τιμές ήταν κι αυτές Φινλανδικού τύπου, κάθε άλλο από προσιτές για ένα μέσο ελληνικό πορτοφόλι. Οι γεύσεις δεν κατάφεραν να κάνουν την ανατροπή, μιας και δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Τυριά δε δοκιμάσαμε για να δούμε πού μπορούσε να φτάσει η αδιαντροπιά τους, μην πάσαραν δηλαδή Συρτάκι και Φετάκι για αυθεντική φέτα. To μόνο που θυμόμαστε (άλλωστε παραγγείλαμε συντηρητικά και μετρημένα για να μη μας πιάσουν εντελώς τον ποπό) είναι ότι δοκιμάσαμε μουσακά στα 16,90 ευρώ σε πήλινο, εντελώς αδιάφορο γευστικά. Άλλες τιμές σε κυρίως πιάτα:
Kλέφτικο 19,50 € Στιφάδο 17,50 € Σουβλάκι κοτόπουλο 18,50 € Αρνί σουβλάκι 27 €
(σε όλα τα παραπάνω, υπήρχε η άκρως ενδιαφέρουσα σύσταση να συνοδευτούν με έξτρα τζατζίκι (+4 €) Στιφάδο με τζατζίκι; Στανισλάφκσκειος διακοσμητική σχολή και στη μαγειρική. Μix kitsch & match....)
και στα πιο χορτοφαγικά: Χωριάτικη σαλάτα 14,90 € Λαχανικά κατσαρόλας 16,90 € Ντολμάδες 17,90 €.
Φεύγοντας από τo ξενιτεμένο ελληνικό λίκνο της γεύσης, γράφοντας στο βιβλίο εντυπώσεων τα χειρότερα, κάνοντας μεταξύ μας πλάκα (αλλά εννοοώντας τα για τον ιδιοκτήτη του εστιατορίου), ξεκινήσαμε το ταξίδι μας εκτός Ελσίνκι.
Αρχικά το 'χαμε βάλει στόχο να πάμε στο Βόρειο Πόλο, όμως τα χιλιόμετρα ήταν πάρα πολλά κι οι μέρες λίγες, και δεν άξιζε τον κόπο, γιατί θα παραλείπαμε άλλα σημαντικά μέρη, στο νότιο τμήμα της χώρας. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχαμε κάνει έρευνα για ποια μέρη θα επισκεπτόμασταν και το πήγαιναμε στην τύχη, σύμφωνα με τις υποδείξεις του χάρτη. Ο Timo που μας νοίκιασε το αυτοκίνητο, μας τσέκαρε πάνω στο χάρτη κι είχε προτείνει να πάμε οπωσδήποτε στο Hanko, (με υποσημείωση Neljän Tuulen Tupa) γιατί ήταν ένα από τα πιο αξιόλογα καλοκαιρινά θέρετρα. Οπότε ξεκινήσαμε κατά το βραδάκι, με πρώτο μας προορισμό εκείνη την πόλη.
Κάνοντας τη βόλτα μας στην πόλη, αντικρίσαμε ένα ελληνικό εστιατόριο και θυμηθήκαμε την κουζίνα της μαμάς, που τόσο μας είχε λείψει. Επειδή μας είχε κόψει και πείνα είπαμε να κάνουμε μια επίσκεψη (την τιμή) και περάσαμε στα ενδότερα. Το σκηνικό που εκτυλίχθηκε μπροστά μας δεν περιγράφεται με λόγια:
To τραπεζομάντηλο είχε να αλλαχθεί από τον καιρό του Νώε και είχε πάνω του μικρούς αλλά ορατούς αποκρουστικούς λεκέδες, που λέκιαζαν και την εθνική μας περηφάνια. Περιμέναμε κάτι καλύτερο να πρεσβεύει την ελληνική κουζίνα στας Ευρώπας. Γι ' αυτό, εκτός τα παράπονά μας που καταγράψαμε στο έντυπο διαμαρτυρίας, φτιάξαμε μια παγίδα από οδοντογλυφίδες, για να τρυπηθεί και να κάνει παράπονα για ελλιπή καθαριότητα ο επόμενος -δυστυχής- πελάτης.
Οι τιμές ήταν κι αυτές Φινλανδικού τύπου, κάθε άλλο από προσιτές για ένα μέσο ελληνικό πορτοφόλι. Οι γεύσεις δεν κατάφεραν να κάνουν την ανατροπή, μιας και δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Τυριά δε δοκιμάσαμε για να δούμε πού μπορούσε να φτάσει η αδιαντροπιά τους, μην πάσαραν δηλαδή Συρτάκι και Φετάκι για αυθεντική φέτα. To μόνο που θυμόμαστε (άλλωστε παραγγείλαμε συντηρητικά και μετρημένα για να μη μας πιάσουν εντελώς τον ποπό) είναι ότι δοκιμάσαμε μουσακά στα 16,90 ευρώ σε πήλινο, εντελώς αδιάφορο γευστικά. Άλλες τιμές σε κυρίως πιάτα:
Kλέφτικο 19,50 € Στιφάδο 17,50 € Σουβλάκι κοτόπουλο 18,50 € Αρνί σουβλάκι 27 €
(σε όλα τα παραπάνω, υπήρχε η άκρως ενδιαφέρουσα σύσταση να συνοδευτούν με έξτρα τζατζίκι (+4 €) Στιφάδο με τζατζίκι; Στανισλάφκσκειος διακοσμητική σχολή και στη μαγειρική. Μix kitsch & match....)
και στα πιο χορτοφαγικά: Χωριάτικη σαλάτα 14,90 € Λαχανικά κατσαρόλας 16,90 € Ντολμάδες 17,90 €.
Φεύγοντας από τo ξενιτεμένο ελληνικό λίκνο της γεύσης, γράφοντας στο βιβλίο εντυπώσεων τα χειρότερα, κάνοντας μεταξύ μας πλάκα (αλλά εννοοώντας τα για τον ιδιοκτήτη του εστιατορίου), ξεκινήσαμε το ταξίδι μας εκτός Ελσίνκι.
Αρχικά το 'χαμε βάλει στόχο να πάμε στο Βόρειο Πόλο, όμως τα χιλιόμετρα ήταν πάρα πολλά κι οι μέρες λίγες, και δεν άξιζε τον κόπο, γιατί θα παραλείπαμε άλλα σημαντικά μέρη, στο νότιο τμήμα της χώρας. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχαμε κάνει έρευνα για ποια μέρη θα επισκεπτόμασταν και το πήγαιναμε στην τύχη, σύμφωνα με τις υποδείξεις του χάρτη. Ο Timo που μας νοίκιασε το αυτοκίνητο, μας τσέκαρε πάνω στο χάρτη κι είχε προτείνει να πάμε οπωσδήποτε στο Hanko, (με υποσημείωση Neljän Tuulen Tupa) γιατί ήταν ένα από τα πιο αξιόλογα καλοκαιρινά θέρετρα. Οπότε ξεκινήσαμε κατά το βραδάκι, με πρώτο μας προορισμό εκείνη την πόλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου