Η ΞΕΦΡΕΝΗ ΓΙΟΡΤΗ

Στο μετρό είχε πολλά μαγαζάκια που μας τράβηξαν αμέσως την προσοχή, με τις ασουλούπωτες, πηγμένες βιτρίνες τους. Η Ιβάννα είχε ενθουσιαστεί με τα τοπικά φορέματα, made in Kirgistan, με τα πολύχρωμα συνθετικά τους υφάσματα και το παρωχημένο design. Αγόρασε αρκετά από αυτά και τα φορούσε συνέχεια. Ένα πρωινό που βρισκόταν μαζί με την Ξερξούσκα εκεί κάτω, εντυπωσιάστηκε από μια ομάδα νεαρών αντρών, που ήταν ντυμένοι πανομοιότυπα, με ριγέ μπλουζάκια και μπερέδες και φαίνονταν πολύ χαρούμενοι, σχεδόν μεθυσμένοι.

Συνεχίζοντας τη βόλτα τους, διαπίστωσαν ότι όλη η γύρω περιοχή είχε κατακλυστεί από άντρες της ίδιας ομάδας, με τα ίδια ρούχα και τα ίδια καπέλα. Όλοι ξασπρισμένοι και βουτυρένιοι. Ορισμένοι κρατούσαν και λάβαρα, τα οποία τα ανέμιζαν κιόλας. 'Ηταν φανερό πλέον ότι επρόκειτο για μια μεγάλη γιορτή, που δεν ήξεραν όμως τι ακριβώς ήταν. Προσπαθούσαν να καταλάβουν, κοιτάζοντας τις εορταστικές εκδηλώσεις.

Ακόμα και ηλικιωμένες κυρίες συμμετείχαν χορεύοντας τανγκό-τσα τσα γύρω από το σημείο που υπήρχε το περισσότερο κέφι. 'Oπως τελικά μάθαμε αργότερα, ήταν η γιορτή των αλεξιπτωτιστών, σε όλη τη Ρωσία, και γι'αυτό έκαναν "πτήσεις" στο κενό, σε ένα μεγάλο συντριβάνι, μεθυσμένοι και με ανοιγμένες μύτες, κουτσαίνοντας και παραληρώντας...
Τέτοιο γλέντι δεν είχαμε ξαναδεί ποτέ, να γιορτάζει όλη η πλατεία. Οι πιο τολμηροί είχαν βγάλει και τα κορμιά τους στη φόρα και για μας ήταν μια καλή ευκαιρία να χαζέψουμε την κορμοστασιά των Ρώσων.