Tις ημερήσιές μας εξορμήσεις, τις προγραμματίζαμε συμβουλευόμενες το βιβλιαράκι - τουριστικό οδηγό ** που είχαμε προμηθευτεί από την Ελλάδα (σύμφωνα μ' αυτά που βλέπαμε και μας έκαναν πιο πολύ το κλικ, γιατί τα αξιοθέατα στη Μόσχα ήταν αναρίθμητα κι οι μέρες πολύ λίγες).
** (Εκδόσεις EXPLORER - Οδηγοί του κόσμου - Μόσχα).
Τη δεύτερη μέρα μετά την άφιξή μας στην πόλη, την αφιερώσαμε στο Μουσείο Πολυτεχνείου, που βρισκόταν σε κοντινή ακτίνα, σαν καλές πολυτεχνίτισσες που ήμασταν.
Απ' ό,τι διαβάσαμε στον ταξιδιωτικό μας οδηγό, η κεντρική πτέρυγα του κτιρίου είχε χτιστεί υπό την επίβλεψη του Ιππόλυτου Μονιγκέτι, Ρώσου αρχιτέκτονα ελβετικής καταγωγής, που εργάστηκε για την οικογένεια των Ρομανόφ. Λέγεται ότι τα αντικείμενα που προορίζονταν για το μουσείο ήταν τόσα πολλά που δε χωρούσαν, γι' αυτό κι έπρεπε σύντομα να γίνει επέκτασή του. Στις αίθουσές του, παρουσιάζονται τόσο τα παλιά εκθέματα του 19ου αιώνα, όσο και οι νέες εφευρέσεις και τα επιτεύγματα της ρώσικης επιστήμης. Ψάχνοντας πληροφορίες στο ίντερνετ, μάθαμε ότι το μουσείο ήταν ο τόπος συνάντησης και συζητήσεων κορυφαίων εκπροσώπων της ρώσικης Avant Garde, είχε φιλοξενήσει διάσημους ομιλητές - ένας εκ των οποίων ήταν κι ο Μαγιακόφσκι- , όπως και δημοφιλείς επιστημονικές διαλέξεις.
Γενικότερα στη Ρωσία, σε μουσεία αλλά κι εκθεσιακούς ή μνημειακούς χώρους, υπήρχε ένα περίεργο καθεστώς με τα εισιτήρια, που πρώτη φορά συναντούσαμε και μάλλον είναι πολύ σύνηθες στις χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ. Η τιμή του εισιτηρίου για τους ξένους είναι πιο ακριβή σε σχέση μ' αυτή για τους Ρώσους, όπως επίσης η λήψη φωτογραφιών επιτρεπόταν, (όχι παντού, αλλά ήταν συχνό φαινόμενο) μόνο κατόπιν καταβολής αντίτιμου. Για καλή μας τύχη, υπήρχαν επεξηγηματικές ταμπέλες στα αγγλικά. Με διάθεση στα ύψη και τρελό κέφι, γιατί επιτέλους θα επισκεπτόμασταν ένα ρώσικο μουσείο, μπήκαμε στον χώρο.
Το πρώτο πράγμα που είδαμε και μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, ήταν η αρκετά πλούσια έκθεση με οχήματα διαφόρων ειδών. Αυτό που δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε όμως ήταν, αν κάποια από τα εκθέματα, όπως π.χ. μια βάρκα με ρόδες (!) -ή αυτοκίνητο σε σχήμα βάρκας;- είχαν ποτέ χρησιμοποιηθεί στην πραγματικότητα, ή παρέμεναν απλά ουτοπικό project. Ευτυχώς υπήρχε ταμπέλα στα αγγλικά, που έγραφε:
PASSENGER AMPHIBIAN MOTOR-CAR GAZ -011
Gorky Motor Car Factory Gorky USSR 1952 -1953
The first domestic mini all-wheel mini drive amphibian of standard production.
Foul cylinder engine / Displacement 3285cc / Power 50 hp / Speed on land -90 kmph
Speed on water 9,5 kmph / Dry weight - 1954 kg / Fuel consumption 11 litres/100km
'Eνα ακόμα πολύ ιδιαίτερο και πολύ πρωτοποριακό για την εποχή του έκθεμα, ήταν αντίγραφο του πρώτου ηλεκτρονικού οργάνου που εφευρέθηκε στην ιστορία, το "Termenvox". Διαβάσαμε στη λεζάντα:
The author copy of the first in the world electronic musical instrument developed in 1920 by Russian inventor Lev Sergeevich Termen. - Moscow 1982
The sounds of various pitch and loudness are derived by the performer with easy manual movements near two antennas - electrodes. The circuit of the instrument is assembled on the base of two high frequency valve generators. The first demonstration of "Temenvox" held on the 5th of October 1921 at Polytecnic Museum.
Παρατηρώντας το, η Ιβάννα θυμήθηκε ότι πριν λίγους μήνες, σε μια συναυλία του Jean Michel Jarre, είχε εντυπωσιαστεί από ένα όργανο που λειτουργούσε με την αφή, αλλά ήταν σαν να πατιούνταν αόρατα πλήκτρα ή χορδές στον αέρα. Μόλις είδε το Termenvox, τότε κατάλαβε τι ήταν αυτό που είχε δει στη συναυλία του Jarre ...
Περιληπτικά η ιστορία του Termenvox και πώς λειτουργεί:
Ανάμεσα στις εκθέσεις με τις εφευρέσεις, τα διαφόρων ειδών μηχανήματα και οχήματα,
συχνά πυκνά βλέπαμε ψυχεδελικές συνθέσεις, που το νόημά τους ακόμα προσπαθούμε να το αποκρυπτογραφήσουμε ...
** (Εκδόσεις EXPLORER - Οδηγοί του κόσμου - Μόσχα).
Τη δεύτερη μέρα μετά την άφιξή μας στην πόλη, την αφιερώσαμε στο Μουσείο Πολυτεχνείου, που βρισκόταν σε κοντινή ακτίνα, σαν καλές πολυτεχνίτισσες που ήμασταν.
Απ' ό,τι διαβάσαμε στον ταξιδιωτικό μας οδηγό, η κεντρική πτέρυγα του κτιρίου είχε χτιστεί υπό την επίβλεψη του Ιππόλυτου Μονιγκέτι, Ρώσου αρχιτέκτονα ελβετικής καταγωγής, που εργάστηκε για την οικογένεια των Ρομανόφ. Λέγεται ότι τα αντικείμενα που προορίζονταν για το μουσείο ήταν τόσα πολλά που δε χωρούσαν, γι' αυτό κι έπρεπε σύντομα να γίνει επέκτασή του. Στις αίθουσές του, παρουσιάζονται τόσο τα παλιά εκθέματα του 19ου αιώνα, όσο και οι νέες εφευρέσεις και τα επιτεύγματα της ρώσικης επιστήμης. Ψάχνοντας πληροφορίες στο ίντερνετ, μάθαμε ότι το μουσείο ήταν ο τόπος συνάντησης και συζητήσεων κορυφαίων εκπροσώπων της ρώσικης Avant Garde, είχε φιλοξενήσει διάσημους ομιλητές - ένας εκ των οποίων ήταν κι ο Μαγιακόφσκι- , όπως και δημοφιλείς επιστημονικές διαλέξεις.
Γενικότερα στη Ρωσία, σε μουσεία αλλά κι εκθεσιακούς ή μνημειακούς χώρους, υπήρχε ένα περίεργο καθεστώς με τα εισιτήρια, που πρώτη φορά συναντούσαμε και μάλλον είναι πολύ σύνηθες στις χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ. Η τιμή του εισιτηρίου για τους ξένους είναι πιο ακριβή σε σχέση μ' αυτή για τους Ρώσους, όπως επίσης η λήψη φωτογραφιών επιτρεπόταν, (όχι παντού, αλλά ήταν συχνό φαινόμενο) μόνο κατόπιν καταβολής αντίτιμου. Για καλή μας τύχη, υπήρχαν επεξηγηματικές ταμπέλες στα αγγλικά. Με διάθεση στα ύψη και τρελό κέφι, γιατί επιτέλους θα επισκεπτόμασταν ένα ρώσικο μουσείο, μπήκαμε στον χώρο.
Το πρώτο πράγμα που είδαμε και μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, ήταν η αρκετά πλούσια έκθεση με οχήματα διαφόρων ειδών. Αυτό που δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε όμως ήταν, αν κάποια από τα εκθέματα, όπως π.χ. μια βάρκα με ρόδες (!) -ή αυτοκίνητο σε σχήμα βάρκας;- είχαν ποτέ χρησιμοποιηθεί στην πραγματικότητα, ή παρέμεναν απλά ουτοπικό project. Ευτυχώς υπήρχε ταμπέλα στα αγγλικά, που έγραφε:
PASSENGER AMPHIBIAN MOTOR-CAR GAZ -011
Gorky Motor Car Factory Gorky USSR 1952 -1953
The first domestic mini all-wheel mini drive amphibian of standard production.
Foul cylinder engine / Displacement 3285cc / Power 50 hp / Speed on land -90 kmph
Speed on water 9,5 kmph / Dry weight - 1954 kg / Fuel consumption 11 litres/100km
( Όμορφη βαρκούλα για τσάρκες στην Εθνική Οδό, αλλά και για κρουαζιέρες)
Συνεχίσαμε έκπληκτες την περιήγηση, βλέποντας άλλο ένα ιδιόρρυθμο όχημα, σε μινιατούρα:
(Τροχοφόρο με πανιά;)
Ένα λεωφορείο που δεν είναι σαν όλα τ' άλλα:
Μεγάλη έκθεση μοτοσακό για όλα τα γούστα:
Στην Αντιγκόνα άρεσε πολύ η συλλογή με τις κάμερες και τις φωτογραφικές μηχανές. Αυτό όμως που της έμεινε ανεξίτηλο στο νου, ήταν το σημείο που βρίσκονταν οι στολές των αστροναυτών, το πώς είναι το εσωτερικό ενός διαστημόπλοιου, αλλά ακόμα περισσότερο το κουζινικό σετ κι οι τροφές που προορίζονταν για τα διαστημικά ταξίδια.
'Eνα ακόμα πολύ ιδιαίτερο και πολύ πρωτοποριακό για την εποχή του έκθεμα, ήταν αντίγραφο του πρώτου ηλεκτρονικού οργάνου που εφευρέθηκε στην ιστορία, το "Termenvox". Διαβάσαμε στη λεζάντα:
The author copy of the first in the world electronic musical instrument developed in 1920 by Russian inventor Lev Sergeevich Termen. - Moscow 1982
The sounds of various pitch and loudness are derived by the performer with easy manual movements near two antennas - electrodes. The circuit of the instrument is assembled on the base of two high frequency valve generators. The first demonstration of "Temenvox" held on the 5th of October 1921 at Polytecnic Museum.
Παρατηρώντας το, η Ιβάννα θυμήθηκε ότι πριν λίγους μήνες, σε μια συναυλία του Jean Michel Jarre, είχε εντυπωσιαστεί από ένα όργανο που λειτουργούσε με την αφή, αλλά ήταν σαν να πατιούνταν αόρατα πλήκτρα ή χορδές στον αέρα. Μόλις είδε το Termenvox, τότε κατάλαβε τι ήταν αυτό που είχε δει στη συναυλία του Jarre ...
Περιληπτικά η ιστορία του Termenvox και πώς λειτουργεί:
Ανάμεσα στις εκθέσεις με τις εφευρέσεις, τα διαφόρων ειδών μηχανήματα και οχήματα,
συχνά πυκνά βλέπαμε ψυχεδελικές συνθέσεις, που το νόημά τους ακόμα προσπαθούμε να το αποκρυπτογραφήσουμε ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου