ΤΟ ΠΕΡΙΦΗΜΟ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ

 Tο μετρό της Μόσχας αποτελεί από μόνο του ένα αξιοθέατο, που δεν πρέπει να χάσει κανείς. Είναι διάσημο για τους υπέροχους σταθμούς του, οι οποίοι βρίσκονται πολλά μέτρα κάτω από τη γη, με τις απότομες σκάλες με τη μεγάλη κλίση, που σου προκαλεί δέος.  Κάθε σταθμός έχει και τη δική του, περίτεχνη διακόσμηση.

Σε ορισμένους σταθμούς υπήρχαν και μικρά μαγαζάκια, πέρα από τα κλασικά κιόσκια με τα πιροσκί (του θανατά), που σερβίρονταν ξαναζεσταμένα, μέσα σε λεπτή νάιλον πλαστική σακούλα. H Aντιγκόνα αψήφησε τις συστάσεις του τουριστικού μας οδηγού (που συμβούλευε να μην καταναλώνονται πιροσκί με κρέας από πλανόδιους πωλητές) και το πλήρωσε με στομαχικές διαταραχές. Ευτυχώς όμως, το πρόβλημα ξεπεράστηκε γρήγορα. Τα υπόλοιπα μαγαζιά, που εκτίμησαν ιδιαίτερα η Ιβάννα κι η Ξερξούσκα, πουλούσαν τουριστικά είδη, φο μπιζού, ρούχα και άλλα μικροπράγματα.

                      Χλιδή ανακτόρου, για να περιμένεις σαν άρχοντας το τρένο να περάσει...

                               Στις οροφές φιγουράριζε συχνά πυκνά το σφυροδρέπανο...

                         Ακυρώνεις το εισιτήριο face to face με τα κομμουνιστικά ινδάλματα...

                                 Σε άλλο σταθμό, ο Λένιν παρέα με τη Σοβιετική εργατιά.

                           Η Σοβιετική εργατιά σε άλλο σταθμό, σε "ψηφιδωτό" από πλακάκι

                                                 Ρώσοι επαναστάτες, σε ανάγλυφο

 'Αποψη ενός από τους πιο φημισμένους σταθμούς, του Κομσομόλσκαγια. Ονομάστηκε έτσι προς τιμήν των Νέων της Κομμουνιστικής Νεολαίας (Κομσομόλ), που συνέβαλαν κατά χιλιάδες στην πραγματοποίηση των νεοανεγειρόμενων τότε, σταθμών του μοσχοβίτικου Μετρό. Ιδέα: μήπως να κάνουν κάτι αντίστοιχο τα δικά μας τα σαϊνια στη Θεσσαλονίκη, σε συνεργασία με τους ΚΚΕδες; Αυτό το μετρό πια, έχει καταντήσει γεφύρι της Άρτας. Πλάκα στην πλάκα, εν μέσω κρίσης, είναι μια κάποια λύσις...

Ο λαός είχε πρωταρχικό ρόλο στη θεματολογία των σταθμών κι εμφανιζόταν σε όλες τις

πιθανές (κλασικές) καλλιτεχνικές απεικονίσεις. Στο σταθμό Ploshchad Revolyutsii,  ο χώρος αναμονής των τρένων ήταν γεμάτος από αγάλματα, συνολικά 76, που αναπαριστούσαν τα παιδιά του λαού: εργάτες, αθλητές, στρατιώτες...

                Στον σταθμό Ταγκάνσκαγια, το ενδιαφέρον στις αποβάθρες μονοπωλούσαν
                                                     τα αστροναυτικά επιτεύγματα.

                           Διαφήμιση με τον Σούπερμαν, για λίγη παράταιρη αμερικανιά...