Την επόμενη μέρα, για καλή μας τύχη, ανακαλύψαμε στο σταθμό ένα μέρος με φθηνές σαλάτες (στυλ salad bar, όπου παραγεμίζαμε στο τέρμα τις μερίδες μας). Η μεγάλη έκπληξη ήταν που 2 φορές μας κέρασε το δείπνο μια μίνι ρουλέτα, (σε στυλ παπάς στην Ερμού) που βρισκόταν στον ίδιο χώρο με τις σαλάτες πίσω από κάτι διαχωριστικά. Ακόμα κι η ρουλέτα αποδείχτηκε φιλική στα μπατιράκια γιατί σου 'δινε την ευκαιρία να φουσκώσεις το βαλάντιό σου, ποντάροντας ακόμα και μισόευρα. Στην ίδια πλατεία -του σταθμού- υπήρχε μεγάλο καζίνο, που υποσχεθήκαμε να το επισκεπτούμε μια άλλη φορά.
Δεύτερη, αλλά μείζονος σημασίας αναζήτηση: για ενοικίαση αυτοκινήτου. Στο σταθμό των τρένων υπήρχαν πληροφορίες όπως και κάρτες-προσπέκτους για τα κυριότερα γραφεία ενοικιάσεων.
Η Ξερξούσκα αρχικά απέρριψε κάποια από αυτά για τους δικούς της λόγους, και ξεκίνησε την κλασική τηλεφωνική αναζήτηση. Το πράγμα όμως άρχισε να δυσκολεύει γιατί δεν είχαμε πιστωτική κάρτα κι έτσι τρώγαμε την μια πόρτα μετά την άλλη. Ώσπου, αφού σχεδόν διαγράψαμε τα πάντα στην αρχική λίστα, επανήλθαμε στο γραφείο ενός τύπου που η Ξερξούσκα είχε αρχικά απορρίψει, κι είπαμε να δοκιμάσουμε. Γιατί όχι;
Ο Timo, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας ενοικιάσεων, ιδιαίτερα φιλικός και συζητήσιμος, με ξεχωριστό βόρειο ταμπεραμέντο, αποδείχτηκε τελικά ο σωτήρας μας! Μετά από μια σύντομη συζήτηση, μας έδωσε τηλεφωνικά το οk για να τον επισκεπτούμε από κοντά στο γραφείο του. Έτσι μας δόθηκε κι η ευκαιρία να δούμε για πρώτη και τελευταία φορά το μετρό του Ελσίνκι.
Καθώς η Ιβάννα χρειάστηκε να κάνει μια αγγαρεία στην γύρω περιοχή, έκανε μια σύντομη γνωριμία με την ήσυχη γειτονιά. Την προσοχή της τράβηξε η τοπική αλυσίδα fast food Hesburger.
(Από Wikipedia:) Hesburger (commonly known in Finland as Hese) is a fast-food chain based in Turku, Finland. Today, it is the largest Finnish hamburger restaurant chain, with a larger presence in the Finnish market than U.S.-based McDonald's.
Aυτή ήταν η πρώτη μας επαφή στην Φινλανδία με τις περίεργες ονομασίες τοπωνυμίων, κι όχι μόνο, για τις οποίες θα γίνει ξεχωριστό φώτο-ρεπορτάζ αργότερα.
Για να ξαναγυρίσουμε στον Timo, όσο η Ξερξούσκα ήταν μαζί του και συζητούσαν, τη ρώτησε πώς και βρεθήκαμε από τα μέρη του, της μίλησε για τη ζωή εκεί όχι και με πολύ ενθουσιασμό -ειδικά κατά τη διάρκεια του χειμώνα- γιατί όπως χαρακτηριστικά δήλωσε: "Ιn winter Helsinki is written with double L"...
Καταλήξαμε σ'ένα όμορφο λαχανοχρυσομυγί όχημα, ένα Ford Fiesta (το νέο μας σπίτι) και σχεδιάσαμε να αναχωρήσουμε από το Ελσίνκι με κατεύθυνση ένα παραθαλάσσιο μέρος που μας σύστησε ο Timo και μας είπε να πάμε όπως και δήποτε. Όμως προηγουμένως μας είχε προειδοποιήσει να έχουμε τα μάτια μας 14, μην τυχόν πεταχτεί κανένας τάρανδος, γιατί πετάγονται εκεί που δεν τους περιμένεις. Οι δρόμοι είχαν μάλιστα και τη δική τους σήμανση (αντί για ελάφι, τάρανδο) εμείς όμως αντίθετα ψάχναμε τον τάρανδο και θέλαμε να τον συναντήσουμε, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Δεύτερη, αλλά μείζονος σημασίας αναζήτηση: για ενοικίαση αυτοκινήτου. Στο σταθμό των τρένων υπήρχαν πληροφορίες όπως και κάρτες-προσπέκτους για τα κυριότερα γραφεία ενοικιάσεων.
Η Ξερξούσκα αρχικά απέρριψε κάποια από αυτά για τους δικούς της λόγους, και ξεκίνησε την κλασική τηλεφωνική αναζήτηση. Το πράγμα όμως άρχισε να δυσκολεύει γιατί δεν είχαμε πιστωτική κάρτα κι έτσι τρώγαμε την μια πόρτα μετά την άλλη. Ώσπου, αφού σχεδόν διαγράψαμε τα πάντα στην αρχική λίστα, επανήλθαμε στο γραφείο ενός τύπου που η Ξερξούσκα είχε αρχικά απορρίψει, κι είπαμε να δοκιμάσουμε. Γιατί όχι;
Ο Timo, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας ενοικιάσεων, ιδιαίτερα φιλικός και συζητήσιμος, με ξεχωριστό βόρειο ταμπεραμέντο, αποδείχτηκε τελικά ο σωτήρας μας! Μετά από μια σύντομη συζήτηση, μας έδωσε τηλεφωνικά το οk για να τον επισκεπτούμε από κοντά στο γραφείο του. Έτσι μας δόθηκε κι η ευκαιρία να δούμε για πρώτη και τελευταία φορά το μετρό του Ελσίνκι.
(Από Wikipedia:) Hesburger (commonly known in Finland as Hese) is a fast-food chain based in Turku, Finland. Today, it is the largest Finnish hamburger restaurant chain, with a larger presence in the Finnish market than U.S.-based McDonald's.
Aυτή ήταν η πρώτη μας επαφή στην Φινλανδία με τις περίεργες ονομασίες τοπωνυμίων, κι όχι μόνο, για τις οποίες θα γίνει ξεχωριστό φώτο-ρεπορτάζ αργότερα.
Για να ξαναγυρίσουμε στον Timo, όσο η Ξερξούσκα ήταν μαζί του και συζητούσαν, τη ρώτησε πώς και βρεθήκαμε από τα μέρη του, της μίλησε για τη ζωή εκεί όχι και με πολύ ενθουσιασμό -ειδικά κατά τη διάρκεια του χειμώνα- γιατί όπως χαρακτηριστικά δήλωσε: "Ιn winter Helsinki is written with double L"...
Καταλήξαμε σ'ένα όμορφο λαχανοχρυσομυγί όχημα, ένα Ford Fiesta (το νέο μας σπίτι) και σχεδιάσαμε να αναχωρήσουμε από το Ελσίνκι με κατεύθυνση ένα παραθαλάσσιο μέρος που μας σύστησε ο Timo και μας είπε να πάμε όπως και δήποτε. Όμως προηγουμένως μας είχε προειδοποιήσει να έχουμε τα μάτια μας 14, μην τυχόν πεταχτεί κανένας τάρανδος, γιατί πετάγονται εκεί που δεν τους περιμένεις. Οι δρόμοι είχαν μάλιστα και τη δική τους σήμανση (αντί για ελάφι, τάρανδο) εμείς όμως αντίθετα ψάχναμε τον τάρανδο και θέλαμε να τον συναντήσουμε, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου