Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΕΝΟΣ ΞΕΡΙΖΩΜΕΝΟΥ салоники москва suo: ΒΟΛΤΑ ΣΤΙΣ ΞΕΧΑΣΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ

Προτού φύγουμε από το σημείο που διανυκτερεύσαμε, είπαμε να οργανώσουμε καλύτερα την εκδρομή μας στη λίμνη. Ψάχναμε ένα νησάκι, κοντά στο ιστορικό χωριό Shlisselburg (το οποίο είχαμε δει στο Google Earth κι από ό,τι φαινόταν συνδεόταν με τη στεριά και ήταν επισκέψιμο). Πάνω στο νησάκι υπήρχε ένα κάστρο - φρούριο.

Δεν προλάβαμε να απομακρυνθούμε και πολύ, έως ότου εντοπίσαμε στο δρόμο μας ένα πολύ ωραίο εστιατόριο, το ρεστοράν Τράπεζα, σε στυλ χωριάτικο αλλά πολύ περιποιημένο. Ήταν κάτι σαν αντίστοιχη χασαποταβέρνα στη Χασιά; Εμφανισιακά βέβαια πολύ ανώτερη. Χωρίς να το σκεπτούμε δεύτερη φορά, τρέξαμε εκεί για καφέ, φαγητό, μπιντέ και το πρωινό-μεσημεριανό μας φρεσκάρισμα, τουαλέτα με καζανάκι, πλύσιμο δοντιών, χτένισμα μαλλιών. Η Αντιγκόνα πιο πριν είχε αγοράσει ένα αποσμητικό με γεύση τριαντάφυλλο, και παρφουμαριζόταν. Το έχει ακόμα σε μια ντουλάπα να της θυμίζει εκείνες τις ωραίες μέρες, το άρωμα της Ρωσίας.

Το εστιατόριο ΤΡΑΠΕ3Α, μετά την ταλαιπώρια που περάσαμε έμοιαζε παράδεισος.
Κι όχι άδικα...

Μετά την κούρα ομορφιάς, είπαμε να τσιμπήσουμε και κάτι μιας και το εστιατόριο φαινόταν πολλά υποσχόμενο. Για καλή μας τύχη, δεν διαψευστήκαμε. Το φαγητό ήταν πολύ νόστιμο, κάτι που μας ανέβασε πολύ τη διάθεση και μας έδωσε καλή ενέργεια -κάτι που χρειαζόμασταν οπωσδήποτε, για να ξεπεράσουμε την ταραχή απ' όλα εκείνα τα κουφά που μας είχαν τύχει το προηγούμενο βράδυ. Στο εστιατόριο ο μέσα χώρος ήταν κλεισμένος από κόσμο, μάλλον γινόταν γάμος ή κάποια οικογενειακή εκδήλωση. Για πιο χαλαρές καταστάσεις, καθήσαμε έξω, στον κουκλίστικο κήπο, φουλ περιποιημένο με γκαζόν και έλατα.

Αφού γεμίσαμε τις κοιλιές μας και το διασκεδάσαμε πίνοντας και κάνοντας χαβαλέ, μετά το μεσημεριανό γεύμα συνεχίσαμε τη γύρα γύρω από τη λίμνη.

Δυστυχώς όμως όσο και να περιπλανηθήκαμε, το νησάκι δεν κατορθώσαμε να το βρούμε. Ρωτήσαμε κάτι μισοντυμένα τεκνά που έπαιζαν μπάσκετ στην αυλή του σπιτιού τους, προς τα πού ήταν. Ούτε κι από κει βοηθηθήκαμε ιδιαίτερα.

Αφού οι προσπάθειες απέβησαν άκαρπες, συνεχίσαμε τη βόλτα μας περιοδεύοντας στα γύρω χωριά και κωμοπόλεις. Κάποια από αυτά φαίνονταν σαν εγκαταλειμμένα και ghost town και κάποια άλλα είχαν περισσότερη ζωή, όμως όχι και φοβερά πράγματα, το πολύ πολύ καμιά μάνα να βγάζει το παιδί βόλτα. Προηγουμένως είχαμε συναντήσει και το φαινόμενο που είχαμε δει και στην πόλη, να κάνουν ηλιοθεραπεία, ίσως και μπάνιο οι πιο τολμηροί, στις όχθες ενός ποταμιού.

Bλέπω καλά; Ναι, κάποιος κάνει μπάνιο στο ποτάμι...

Βόλτα στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα

Το κορμί σου το φιδίσιο φέρ΄το να στο κάνω ίσιο...

Και τώρα μια μικρή περιήγηση σε κάποιες από τις πόλεις που επισκεπτήκαμε:

Καλωσήρθατε στη Novaya Ladoga!

H πρώτη εντύπωση δεν είναι και τόσο... Novaya....

Tι να 'ταν άραγε αυτό; Πολιτιστικό κέντρο;

Η μάνα με το παιδί που λέγαμε και πιο πάνω... ;-)

Αυτό το κτίριο αν ήμασταν στην Ελλάδα θα μπορούσε χαλαρά
να ήταν η τοπική οργάνωση του ΠΑΣΟΚ...

Κι αυτό, ο σύνδεσμος του Τριφυλλιού. Χεχε...

Το μπακάλικο της γειτονιάς. Εμφανισιακά τα πάει περίφημα.
Σαν παραμυθένιο μπισκοτόσπιτο!

Το τοπικό καφενεδάκι (μάλλον κλειστό για πάντα)

Φεύγουμε από τη Novaya Ladoga και συνεχίζουμε ακούραστες και απτόητες το οδοιπορικό μας.

Συνεχίζουμε την πορεία μας και καταφτάνουμε σε άλλη τρελή πόλη.
Welcome to ΒΟΛΧΟΒ......

'Ακρως καταθλιπτική πόλη... πώς θα τη βγάζουν άραγε το χειμώνα;

Δρόμοι τεράστιοι και άδειοι χωρίς ίχνος ψυχής τριγύρω...

Ευτυχώς που υπάρχουν και τα κτίρια με τα χτυπητά, έντονα χρώματα
για να σπάνε την κατήφεια, την ερημιά και την υποβόσκουσα θλίψη.

Πάμε τώρα σ' ένα μέρος (το όνομά του μου διαφεύγει) που δε θα 'θελα με τίποτα
να επισκεπτώ όταν πέφτει το σκοτάδι...