ΙGOR Κ FΑΒRΙΖΙΟ

Το γεγονός που μας είχε κάνει πολλή εντύπωση, ήταν ότι δεν είχαμε ακόμα εντοπίσει στη Ρωσία ένα δισκοπωλείο της προκοπής. Επειδή ήμασταν και είμαστε ακόμα λάτρεις της ρώσικης μουσικής, όσο περνούσε ο καιρός, τόσο απογοητευόμασταν. Ένα απόγευμα όμως, επιτέλους, η τύχη μας χαμογέλασε!

Αρχικά ψάχναμε ίντερνετ καφέ, το οποίο και εντοπίσαμε στον όροφο μιας πολυκατοικίας. Στο ισόγειο, λίγο παραπέρα, υπήρχε κι ένα δισκάδικο! Δυστυχώς ούτε κι αυτό είχε μεγάλη ποικιλία σε cd, σχεδόν καθόλου δισκογραφία της Σοβιετικής εποχής, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για να μας πτοήσει. 'Αλλωστε ήταν επιβεβλημένο να βρούμε cd τα οποία θα μας συντρόφευαν στις μελλοντικές μας αυτοκινητάδες προς τη λίμνη Λάντογκα. Ψάχνοντας για να εντοπίσουμε κάποιο διαμάντι, μείναμε κι οι τρεις σχεδόν άλαλες, όταν αντικρίσαμε αυτό:

   Όπως χαρακτηριστικά δήλωσαν η Ξερξούσκα με την Αντιγκόνα, μετά το πρώτο ισχυρότατο σοκ 10 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, ο εικονιζόμενος αοιδός ήταν εμφανισιακά ένα κράμα της Αρλέτας με τον Εθνικό Σταρ......... Ηχητικά όμως, θα ήταν άραγε η μουσική αντάξια του εξωφύλλου..;
 

Ένα άλλο cd που μας τράβηξε την προσοχή: ποπ τετράδα σε παράταξη στυλ Kraftwerk,

το όνομα της μπάντας, "Τεχνολογία". Καλό φαινόταν, και μάλλον ηλεκτρονικό...

Η χρυσή κασετίνα έκλεισε με μια πιο σίγουρη επιλογή, που ήδη γνωρίζαμε, την τοπική
-αλλά και γνωστή στο εξωτερικό- psychobilly μπάντα της Πετρούπολης, Messer Chups.


Ανεβήκαμε κατόπιν στον πρώτο όροφο για να πάμε στο ίντερνετ καφέ, όλο χαρά για τα καινούργια μας αποκτήματα. Η σύνδεση στο ίντερνετ ήταν άκρως απαραίτητη, γιατί έπρεπε να προγραμματίσουμε τις επόμενες κινήσεις μας για το ταξίδι. Το σπίτι που μέναμε το είχαμε κλείσει για 3 μόνο μέρες. Διανύαμε ήδη τη δεύτερη, οπότε έπρεπε να αποφασίσουμε γρήγορα για τις επόμενες κινήσεις μας. Ο πρώτος μας στόχος ήταν να νοικιάσουμε αυτοκίνητο, για να περιηγηθούμε στην περιοχή γύρω από την πόλη κι ο δεύτερος να ενημερωθούμε για το πότε κι από πού αναχωρούσαν τα τρένα για τη Φινλανδία, που ήταν ο επόμενός μας προορισμός.

Αποχωρώντας από το ίντερνετ καφέ, έμελλε να μας βρει το δεύτερο σοκ:
Κατεβαίνοντας τη σκάλα, η Ιβάννα έπεσε μούρη με μούρη με μια πολύ γνωστή για εκείνη φυσιογνωμία. Με το που τον αντίκρισε έμεινε κάγκελο, προσπαθώντας να συνειδητοποιήσει αν επρόκειτο πράγματι γι' αυτόν. Την ίδια αντίδραση είχε κι εκείνος...
Αφού κοιτάχτηκαν άναυδοι για μερικά δευτερόλεπτα, τότε βεβαιώθηκαν κι οι δύο για το ποιος ήταν ποιος και ξέσπασαν σε γέλια. Επρόκειτο για έναν παλιόφιλο της Ιβάννα από την εποχή που έμενε στην Ιταλία, το γείτονά της τον Fabrizio!

Η πλάκα ήταν ότι ακόμα και στη Ρωσία ήμασταν γείτονες, γιατί έμενε λίγα στενά πιο πάνω από μας! Τον καλέσαμε στο σπίτι για βότκα και χαλβά, όπου μας εξιστόρησε τις δικές του εμπειρίες από το ταξίδι. Αυτός, παρέα με τον φίλο του Cristian, είχε έρθει στη Ρωσία μέσω Λετονίας. Από εκεί νοίκιασαν αυτοκίνητο κι έτσι άρχισαν την περιπλάνησή τους στις χώρες της Βαλτικής. Για την Ρωσία, και πιο συγκεκριμένα για τους δρόμους της και την αστυνομία, μας είπαν τα χειρότερα. Οι επαρχιακοί δρόμοι ήταν κωλόδρομοι με τρομερές λακούβες και έλλειψη συντήρησης, ενώ στην πόλη μπορούσες να φας κλήση για το παραμικρό. Οι μπάτσοι δεν έκαναν τα στραβά μάτια και δεν αστειεύονταν καθόλου, απ' ό,τι φαίνεται. Στην προκειμένη περίπτωση ο Fabrizio είχε κάνει μια αναστροφή σε σημείο που δεν επιτρεπόταν, κι από το πουθενά έσκασε η μπατσαρία και τους έγραψε! Και δεν πρέπει να ΄ταν κι η μόνη φορά που έφαγαν πρόστιμο, σ' αυτή την καταραμένη πόλη...
Η αλήθεια είναι ότι μ' αυτές τις διηγήσεις τρομάξαμε λίγο, από την άλλη όμως, ήμασταν και πιο υποψιασμένες για το τι έμελλε να αντικρίσουμε στην άσφαλτο τις επόμενες μέρες.