Αφού βολευτήκαμε και κάναμε το λουτρό μας τρισευτυχισμένες, πεινάσαμε. Είπαμε να κάνουμε μια μικρή νυκτερινή βόλτα σε αναζήτηση τροφής, λίγο πριν να κοιμηθούμε. Μόνο όμως η Αντιγκόνα με την Ιβάννα, γιατί η Ξερξούσκα παρέμεινε στο ξενοδοχείο, όπου παρακολουθούσε ένα talk show σε σουηδικό τηλεοπτικό κανάλι και ξεκουραζόταν.
Κάνοντας τη βόλτα μας στην πλατεία εξω από το σταθμό, προκαλούσε αίσθηση μια διαφήμιση-ταμπέλα, που υπήρχε παντού και διατυμπάνιζε την υπερπροσφορά "hamburger, πατάτες και Coca Cola, μόνο 13,90 ευρώ". Η ώρα ήταν περασμένη και παρ'όλο που τριγυρνούσαμε αρκετή ώρα δεν είχαμε καταφέρει να εντοπίσουμε κάτι που να μας κάνει το κλικ σε εστιατόριο ή σνακ μπαρ, σε κοντινή ακτίνα. Περιφρονήσαμε μια καντίνα που ήταν ανοικτή (και δε μας γέμιζε το μάτι) κι έτσι μπήκαμε σε ένα μίνι μάρκετ, όπου παραλίγο να πάθουμε κρίση πανικού με τις τιμές που είδαμε!
Τα 13.90 ευρώ για το χαμπουργκερο-μενού ήταν φραγκοδίφραγκα μπροστά στο όργιο αισχροκέρδειας που εκτυλίχθηκε μπροστά στα μάτια μας...
Γάλα 1lt 2,70 euro
Ζάχαρη 1kg 3,40euro
To αφρόλουτρο Palmolive στην προσιτή τιμή των 8,90ευρώ στάθηκε αφορμή να λεηλατήσουμε το επαναγεμιζόμενο αφρόλουτρο που υπήρχε στο δωμάτιο
Wc paperi 2ρολά 4euro μόνον
(οι συγκρίσεις με το ΓΑΒ αναπόφευκτες)
Σερβιέτες 8,90ευρά
Τελικά αγοράσαμε ό,τι πιο φτηνό βρήκαμε σε αναψυκτικό κι όλα έδειχναν ότι μάλλον στην πείνα θα την βγάζαμε εκείνο το βράδυ. Αφού οι τιμές ήταν τόσο ανεβασμένες, θα βγαίναμε πολύ έξω από τον προϋπολογισμό μας. Φανταστήκαμε ότι η βενζίνη, η ενοικίαση αυτοκινήτων, σίγουρα κι αυτά θα ήταν απλησίαστα. Έπεσαν πολλά σενάρια στο τραπέζι, όταν επιστρέψαμε με τα δυσάρεστα νέα στο δωμάτιο κι ενημερώσαμε την Ξερξούσκα.
Το αρχικό, γενικό κι αόριστο σχέδιό μας για τη Φινλανδία ήταν να νοικιάσουμε αυτοκίνητο και να γυρίσουμε όσο πιο πολλά μέρη μπορούσαμε, και γιατί όχι, να φτάναμε και μέχρι τον Αρκτικό Κύκλο. Οι ελπίδες όμως για αυτό το μεγαλεπίβολο σχέδιο (σύμφωνα με το budget μας) είχαν αρχίσει να εξανεμίζονται γιατί τη βλέπαμε ότι δε θα τη βγάζαμε και για πολύ παραπέρα...
Ξυπνώντας το άλλο πρωί, χωρίς πρωινό ούτε καφέ, πήγαμε με τη μια στο lobby του ξενοδοχείου, πιάσαμε θέση στον έναν και μοναδικό υπολογιστή κι αρχίσαμε αμέσως να καταστρώνουμε το σχέδιο B του ταξιδιού, στην περίπτωση που το κόστος ήταν αστρονομικό ακόμα και στις άλλες συναλλαγές.
Αρχίσαμε να εξετάζουμε διάφορα ενδεχόμενα, να πάμε Γερμανία, Ολλανδία (για πιο φτηνά) μέχρι και να επιστρέψουμε στην αφιλόξενη Ρωσία μας πέρασε από το μυαλό, μιας κι η βενζίνη στοίχιζε τότε μόλις 50 λεπτά του ευρώ το λίτρο. Όμως μετά από έρευνα που κάναμε στα αεροπορικά εισιτήρια διαπιστώσαμε ότι η ιδέα της φυγής ήταν τελικά ασύμφορη. Ευτυχώς η ψυχραιμία κι η λογική πρυτάνευσαν κι έτσι αποφασίσαμε να κάτσουμε στ' αυγά μας. Κι αφού λοιπόν απορρίψαμε τα σενάρια Γερμανία - Ρωσία, είπαμε να το παλέψουμε και να συνεχίσουμε το πρόγραμμά μας (που δεν υπήρχε).
Σκεπτήκαμε εξάλλου, πιο νηφάλια, ότι βρισκόμασταν στο κέντρο της πόλης και λογικό ήταν να πετύχουμε και τέτοια κρούσματα εξωφρενικών τιμών. Το ηθικό μας αναπτερώθηκε με την ελπίδα ότι στη φινλανδική επαρχία τα πράγματα θα ήταν καλύτερα κι αν μη τι άλλο θα υπήρχαν και discount super market, με φιλικές τιμές για άφραγκους και τσίπηδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου