Ένα σοβαρό πρόβλημα που είχε αρχίσει ήδη από το τρένο να ταλαιπωρεί την Αντιγκόνα, ήταν μια μόλυνση που έπαθε στο μάτι. Συγκεκριμένα, εκεί που τρωγοπίναμε σε ένα από τα αυτοσχέδια πάρτυ στο κουπέ, ένα μικρόβιο από το παράθυρο μπήκε με βία στο μάτι της, κι από τότε άρχισε να τσούζει και να δακρύζει μόνο του, χωρίς σκοπό κι αιτία. Κάθε πρωί που ξυπνούσε δεν μπορούσε να το ανοίξει, πονούσε φριχτά σαν να είχε φάει μπουνιά. Μετά από δυό τρεις μέρες, όταν φτάσαμε στη Μόσχα, αποφάσισε να βρει ένα γιατρικό στο φαρμακείο. 'Οπως είναι φυσικό, έκανε μια ώρα να συνεννοηθεί, αλλά τελικά ένα απλό κολλύριο την έσωσε. Αφού το έβαζε κάθε τρεις και λίγο, τελικά μετά από λίγες μέρες η μόλυνση υποχώρησε, κι από τότε έβλεπε τα αξιοθέατα με άλλο μάτι και πιο φωτεινά. Ευτυχώς για όλες μας, γιατί φαντάσου να χρειαζόταν να την πάμε σε Ρώσο οφθαλμίατρο... Έκτοτε, κι ακόμα και μέχρι σήμερα που γράφουμε αυτές τις γραμμές, δεν έχει αντιμετωπίσει ξανά παρόμοιο πρόβλημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου